De slotetappe alweer, de 21e etappe werd verreden van Mantes-la-Ville naar Parijs, over een afstand van 132,3 kilometer. Deze etappe markeerde de traditionele finale op de Champs-Élysées, maar dit jaar met een verrassende twist door de opname van de Côte de la Butte Montmartre, een kasseiklim van 1,1 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 5,9%, die driemaal werd beklommen, met de laatste passage op 6,1 kilometer van de finish.
De 20e etappe was een 184,2 kilometer lange rit van Nantua naar Pontarlier. Deze voorlaatste etappe van de 112e editie van de Tour bood een golvend parcours met vier gecategoriseerde beklimmingen, ideaal voor de puncheurs en avonturiers die op zoek waren naar een laatste kans op dagsucces voordat de race morgen afsluit met de nieuwe finale in Parijs.
Dit was de laatste kans voor Jonas Vingegaard op het geel deze Tour, maar met een ingekorte route van 93,1 kilometer van Albertville naar de skiresort La Plagne was het wel een hele kleine. Oorspronkelijk was de etappe langer gepland, maar door omstandigheden werden de eerste twee cols geschrapt, wat de totale afstand met 35 kilometer verkortte. Desondanks bleef het een uitdagende etappe met drie zware beklimmingen, waaronder twee hors categorie (HC) cols en een slotklim naar La Plagne, met een hoogteverschil van meer dan 2.000 meter. Het kwam helaas nooit echt tot een duel tussen de 2 tenoren, Jonas wilde nog voor de etappeoverwinning gaan maar verkeek zich op de laatste klim op winnar Thijmen Arensman.
Etappe 18 was de koninginnenrit van deze editie, en het was een epische strijd in de Alpen, met 5.500 hoogtemeters en drie Hors Catégorie (HC) beklimmingen: de Col du Glandon, Col de la Madeleine en de slotklim naar de Col de la Loze. Deze rit, die finishte op het hoogste punt van de Tour (2.304 meter), leverde niet alleen een spectaculaire overwinning op voor Ben O'Connor, maar ook een cruciale slag in het algemeen klassement.
Vandaag werd alweer de 17e etappe van de Tour verreden, een relatief vlakke rit van Bollène naar Valence over 160,4 kilometer. Deze etappe werd gekenmerkt door chaotische omstandigheden, met regen en valpartijen die het peloton teisterden.
Vandaag was het begin van de slotweek van de Tour met een van de meest iconische etappes van de ronde: een 171,5 kilometer lange rit van Montpellier naar de top van de Mont Ventoux, ook wel de "Reus van de Provence" of "Kale Berg" genoemd. Deze etappe, met een slotklim van 19,5 kilometer aan 7,9% gemiddeld, beloofde spektakel, zowel voor de vluchters als voor de klassementsrenners. Het werd een dag vol tactisch steekspelletjes, heroïsche aanvallen en een Franse triomf, met Valentin Paret-Peintre als winnaar.
De 15e etappe was een overgangsrit van Muret naar de vestingstad Carcassonne, een rit die werd gekenmerkt door een golvend parcours met enkele uitdagende heuvels, maar geen extreem zware beklimmingen. Deze etappe bood kansen voor aanvallers en sprinters die goed over heuvels heen kunnen, zoals Mathieu van der Poel, Wout van Aert, of Biniam Girmay. Na de zware Pyreneeënritten in de voorgaande dagen was dit een moment voor klassementsrenners om te herstellen, terwijl aanvallers en puncheurs hun kans grepen.
De 14e etappe was een loodzware bergrit in de Pyreneeën met een parcours dat de renners over legendarische cols zoals de Tourmalet leidde, met aankomst op Luchon-Superbagnères. Voor Team Visma | Lease a Bike was deze etappe een cruciale test in hun strategie om Jonas Vingegaard te ondersteunen in zijn strijd om het algemeen klassement en om kansen te grijpen voor de ritzege.
Vandaag stond, een individuele klimtijdrit van 10,9 kilometer van Loudenvielle naar de landingsbaan van Peyragudes, ook wel bekend als de "007-landingsbaan" op het programma. Deze korte maar steile tijdrit, met een gemiddelde stijging van 7,8% en pieken tot 16% in de slotkilometer, was een cruciale uitdaging voor de klassementsrenners.
Vandaag trok het peloton van de Tour de France voor het eerst deze editie het hooggebergte in tijdens de 12e etappe, een uitdagende rit van Auch naar de legendarische slotklim van Hautacam. Met een parcours van 180,6 kilometer en 3.850 hoogtemeters, voornamelijk geconcentreerd in de laatste 60 kilometer, beloofde deze etappe vuurwerk in de Pyreneeën.
De elfde etappe was een rit van 156,8 kilometer met start en finish in Toulouse, bood een dynamische en onvoorspelbare hervatting van de Tour na de rustdag. Hoewel het parcours op het eerste gezicht een kans leek voor sprinters, maakten de vijf gecategoriseerde beklimmingen in de finale, waaronder de pittige Côte de Pech David (900 meter aan 9,1% met uitschieters tot 20%), het een rit voor aanvallers en puncheurs. De etappe leverde een spektakelstuk op met een spannende ontknoping.
De 10e etappe van de Tour de France 2025, verreden op de Franse nationale feestdag Quatorze Juillet, was een spectaculaire en loodzware rit door het Centraal Massief. Met een parcours van 165,3 kilometer van Ennezat naar Le Mont-Dore, ruim 4.400 hoogtemeters en acht gecategoriseerde beklimmingen, stond de renners een uitdagende dag te wachten. Het parcours, dat geen meter vlak kende, beloofde strijd op twee fronten: een strijd om de dagzege onder vluchters en een krachtmeting tussen de klassementsrenners.
De negende etappe van de Tour de France 2025, een vlakke rit over 174,1 kilometer van Chinon naar Châteauroux, stond volledig in het teken van de sprinters. Met slechts 1.400 hoogtemeters en geen gecategoriseerde beklimmingen was het parcours ideaal voor een massasprint, en dat leverde een zenuwslopende finale op. Tim Merlier (Soudal Quick-Step) schreef de etappe op zijn naam en boekte daarmee zijn tweede ritzege in deze Tour.
De 8e etappe van de Tour de France 2025, verreden op 12 juli 2025, was een 183,4 km lange rit van Saint-Quentin naar Laval. Het vlakke parcours met een licht oplopende finish bood kansen voor sprinters. Milan won de massasprint, Tadej Pogačar behield de gele trui. Team Visma | Lease a Bike was prominent aanwezig in de etappe, met het doel Wout van Aert goed af te zetten terwijl hij vooraf had aangegeven vandaag niet mee te sprinten.
De zevende etappe bracht het peloton over 197 kilometer van Saint-Malo naar de iconische Mûr-de-Bretagne. Deze etappe, met zijn vlakke aanloop en explosieve finale, beloofde spektakel en stelde niet teleur. De slotklim van 2 kilometer met een gemiddelde stijging van 6,9% (en pieken tot 15% in de eerste kilometer) was opnieuw het decor van een zinderende strijd tussen de klassementsrenners en puncheurs. De etappe begon net zoals gisteren weer zeer explosief, ondanks een relatief vlakke aanloop door het glooiende Bretonse landschap. De wind speelde door de aangename temperaturen geen grote rol behalve op de Mur zelf waar de wind vol tegen stond. Vroeg in de rit probeerden enkele vluchters weg te geraken, waaronder een groep met Wout van Aert, Nadat zij gegrepen werden probeerde de Belg het nogmaals maar hij kreeg geen ruimte. Ook Victor Campenaerts probeerde het een keer maar ook hij kreeg geen kans. Uiteindelijk reed er na ruim 70 km koers een vijftal weg dat wel de zegen kreeg van het peloton. De klassementsploegen, met name die van geletruidrager Mathieu van der Poel en concurrent Tadej Pogačar, hielden echter de controle strak in handen, anticiperend op de cruciale finale en zo kwam de voorsprong tot maximaal 2 minuten.
Alweer de 6e etappe en het was vooral nog even de wonden likken voor Team Visma|LeaseaBike na de teleurstelling van gisteren na de tijdrit. Deze etappe ging over iets meer dan 200 km van Bayeux naar Vire Normandie. Een hele lastige heuvelrit en de mannen van Visma wilden absoluut meezitten in de ontsnapping. Maar het duurde heel lang voordat deze eindelijk de ruimte kreeg, een lijstje van renners die het vandaag probeerde: Simmons en Healy (die samen uiteindelijk ook in de ontsnapping van de dag kwamen te ziitten, Campenaerts, van Aert, Castrillo, Powless, Haller, Tejada, Muhlberger en Lutsenko. Uiteindelijk lukte het 8 renners om zich dan echt los te maken van het peloton: Simon Yates, Ben Healy, Quinn Simmons, MvdP, Michael Storer, Eddie Dunbar, Will Barta en Harold Tajeda. Op dit moment hebben de renners al 70 km in de benen.
De 5e etappe in de Tour was een individuele tijdrit rondom Caen en het werd geen onverdeeld succes voor Visma|LeaseaBike. Het parcours was 33 km lang en ging vooral over vlak terrein zonder al te veel bochten, een echt tijdrit voor de powerbenen. Vooraf was Remco Evenepoel al gebombardeerd als de topfavoriet maar de tijdrit in de Dauphine had hoop gegeven op ook een sterk optreden voor de Deense toprenner van de Nederlandse wielerploeg.
De 4e etappe was een pittige heuveletappe door Noord-Frankrijk en Normandië, over 174 km van Amiens naar Rouen met circa 2.000 hoogtemeters. Er waren vier korte, steile hellingen in de laatste 30 km (o.a. Rampe Saint‑Hilaire met gemiddeld 10 %, met een piek van 15 %) en deze zouden zorgen voor een nerveuze finale. 174 km van Amiens naar Rouen.
De 3e etappe ging van Valenciennes naar Duinkerke over iets meer dan 178 km. En eerlijk gezegd valt er vrij weinig over te zeggen zeker vanuit het perspectief van Visma|LeaseaBike. Even leek het erop dat we een kopgroep van 2 renners zouden krijgen. Jonas Rickaert (Alpecin-Deceuninck) en Matej Mohorič (Bahrein-Victorious) namen een kleine voorsprong maar blijkbaar vond de Belg (misschien vanwege het slechte weer) toch dat het geen heel goed idee was en liet zich terugzakken naar het peloton. Even later vond ook de Sloveen dat het wel welletjes was en liet ook hij zich inlopen.
De 2e etappe in de Tour ging van Lauwin-Planque naar Boulogne-sur-Mer aan de kust van de Noordzee in het Noorden van Frankrijk. Vanuit de start vormde 4 renners al snel een kopgroep: Bruno Armirail van Decathlon AG2R, Yevgeny Fedorov van Astana, Brent van Moer van Lotto en Andreas Leknessund van Uno-X. Ze kregen maximaal ongeveer 2,5 minuut maar de ploegen van Intermache en Alpecin hielden het kort. Onderweg vielen Fedorov en Leknessund nog in een gladde bocht maar de 2 konden vrij snel weer vooraan aansluiten. De koplopers gingen als eerste over de eerste beklimming en hielden het ook nog vol tot aan de tussensprint die op zo'n 55 kilometer voor de streep lag, maar toen was het ook snel gebeurd met het viertal en kwam het tot een algemene hergroepering.
Start en finish van de eerste etappe ging van Lille naar Lille, over 184,9 km, de etappe ging over een relatief vlak parcours uitermate geschikt voor de sprinters.Door de weersomstandigheden (er stond een stevige zuidwestenwind) werd het bij vlagen een zeer zenuwachtige koers met daarbij ook een paar vervelende valpartijen.De 2 grootste slachtoffers daarvan waren Filippo Ganna (Ineos-Grenadiers) en Stefan Bissegger (Decathlon-AG2R) beide moesten de koers uiteindelijk ook verlaten.
