Etappe 16

Vandaag was het begin van de slotweek van de Tour  met een van de meest iconische etappes van de ronde: een 171,5 kilometer lange rit van Montpellier naar de top van de Mont Ventoux, ook wel de "Reus van de Provence" of "Kale Berg" genoemd. Deze etappe, met een slotklim van 19,5 kilometer aan 7,9% gemiddeld, beloofde spektakel, zowel voor de vluchters als voor de klassementsrenners. Het werd een dag vol tactisch steekspelletjes, heroïsche aanvallen en een Franse triomf, met Valentin Paret-Peintre als winnaar.

Parcours en verwachtingen

De etappe begon in Montpellier na de 2e rustdag, wat de renners de kans gaf om hun benen op te warmen over de eerste 140 kilometer, die grotendeels vlak waren. Vanaf kilometer 130 begon het parcours licht te stijgen met een vals plat, gevolgd door de legendarische slotklim naar de Mont Ventoux. Deze beklimming. met een lengte van 19,5 kilometer en een gemiddeld stijgingspercentage van 7,9%, is een van de meest gevreesde in de Tourgeschiedenis. De verwachtingen waren hooggespannen: zou Tadej Pogačar, de drager van de gele trui, zijn zinnen zetten op een prestigieuze ritzege op deze mythische berg, of zou een vluchter de dagzege grijpen? Jonas Vingegaard had al aangekondigd in de slotweek meedogenloos aan te vallen, en de Ventoux leek het perfecte decor voor een nieuwe slag in hun titanenduel.

De vroege fase: vorming van de kopgroep

Vanaf de start in Montpellier was het peloton onrustig. Tadej Pogačar en zijn ploeg UAE Emirates XRG wilden de etappe controleren, wat het moeilijk maakte voor een kopgroep om weg te geraken. Vooral Pogačars ploeggenoot Nils Politt speelde een sleutelrol door herhaalde aanvalspogingen te neutraliseren. Na een spervuur van demarrages vormde zich uiteindelijk een omvangrijke kopgroep van 34 renners, met sterke namen zoals Thymen Arensman (Ineos Grenadiers), Julian Alaphilippe (Tudor), Enric Mas (Movistar), Ben Healy (EF Education-EasyPost), Valentin Paret-Peintre (Soudal Quick-Step), Santiago Buitrago (Bahrain Victorious), Marc Soler, Michael Woods, Andreas Leknessund en voor Team Visma|LeaseaBike Tiesj Benoot en Victor Campenaerts,

In de aanloop naar de tussensprint scheurde de kopgroep in tweeën. Een elitegroepje met Arensman, Alaphilippe, Mas, Fred Wright, Matteo Trentin, Simone Velasco en Jonas Abrahamsen raakte voorop. Abrahamsen (Uno-X Mobility) pakte de punten in de tussensprint, terwijl de groene trui Jonathan Milan de slag miste en zijn poging om aan te sluiten staakte. Emiel Verstrynge (Alpecin-Deceuninck) wist na een lange achtervolging met ploeggenoot Jonas Rickaert nog aan te sluiten bij de kopgroep. Toen de renners de voet van de Mont Ventoux bereikten, hadden Arensman, Alaphilippe, Mas en Velasco een voorsprong van anderhalve minuut op de eerste achtervolgers, met het peloton op ruim vijf minuten.

De slotklim: chaos en spektakel op de Mont Ventoux

De Mont Ventoux zorgde meteen voor vuurwerk. Simone Velasco haakte als eerste af uit de kopgroep, terwijl Enric Mas op 14 kilometer van de top versnelde en een voorsprong van een minuut opbouwde. Thymen Arensman en Julian Alaphilippe verloren terrein, maar Ben Healy, Valentin Paret-Peintre en Santiago Buitrago sloten aan bij Mas voor Chalet Reynard, een cruciaal punt op de klim. Arensman en Alaphilippe verloren contact, en het leek erop dat Mas op weg was naar de zege. Maar de Ventoux zou de Ventoux niet zijn zonder plotwendingen.

In de groep der favorieten nam Visma | Lease a Bike het initiatief. Wout van Aert, Sepp Kuss en Simon Yates verhoogden het tempo, waardoor Felix Gall, de nummer zeven in het klassement, al vroeg in de problemen kwam. Op 8 kilometer van de finish lanceerde Jonas Vingegaard zijn eerste aanval, de eerste van vier pogingen om Pogačar te lossen. Alleen de geletruidrager kon volgen, terwijl renners als Primoz Roglic, Florian Lipowitz en Oscar Onley moesten lossen. Vingegaard kreeg steun van ploeggenoten Tiesj Benoot en Victor Campenaerts, die zich lieten terugzakken om nieuwe aanvallen voor te bereiden. Pogačar, die geïsoleerd raakte zonder ploeggenoten, pareerde echter elke aanval van Vingegaard. Op een gegeven moment grimaste Pogačar zelfs, wat Vingegaard hoop gaf, maar de Sloveen counterde vlak voor de rode vod en pakte uiteindelijk twee seconden tijdwinst in de slotkilometer.

Ondertussen voltrok zich vooraan een zenuwslopend steekspel. Ben Healy’s aanvalslust bracht hem in een kansrijke positie, maar Valentin Paret-Peintre en Santiago Buitrago bleven in zijn wiel. Het tempo zakte soms dramatisch, waardoor Enric Mas en zelfs Ilan Van Wilder (ploeggenoot van Paret-Peintre) konden terugkeren. Van Wilder offerde zich op door op kop te sleuren in de slotkilometers, waardoor Pogačar en Vingegaard op afstand bleven. In de laatste bocht ging Healy als eerste aan, maar Paret-Peintre toonde zijn explosiviteit. Met een krachtige sprint op de steile slotmeters passeerde de 24-jarige Fransman van Soudal Quick-Step de Ier en pakte hij de ritzege, de eerste Franse overwinning van deze Tour en de eerste Franse zege op de Ventoux sinds Richard Virenque in 2002.

De etappe van morgen:

De 17e etappe van de Tour de France 2025 voert de renners op woensdag 23 juli over een afstand van 160,4 kilometer van Bollène naar Valence, door de schilderachtige Rhônevallei. Deze etappe wordt gekenmerkt als een vlakke rit, wat een uitgelezen kans biedt voor de sprinters om zich te laten gelden na de zware bergetappe naar de Mont Ventoux op de voorgaande dag.

Het parcours van etappe 17 is een typische overgangsrit na de zware inspanningen in de Pyreneeën en de Mont Ventoux-etappe van 22 juli. De route door de Rhônevallei biedt weinig noemenswaardige obstakels, met een profiel dat geschikt is voor een massasprint. De wegen zijn overwegend breed en open, wat de kans op waaiers vergroot, vooral omdat de regio gevoelig kan zijn voor zijwind. Dit kan een cruciale factor worden voor ploegen die de koers hard willen maken om sprinters te lossen of klassementsrenners te verrassen. De finale in Valence is vlak en leent zich uitstekend voor een snelle groepssprint, mits de sprintersploegen de controle behouden.